Happy Birthday!

Evalynn is gisteren 4 jaar geworden! Hieperdepiep hoera!! Met deels Nederlandse en deels Ethiopische cadeautjes (een Ethiopische pop in een Nederlandse buggy..) werd het een echt feest. Zaterdag was er een ontzettend leuke bazaar in Addis waar allerlei stichtingen handgemaakte spullen verkochten. Tassen, sieraden, manden, kaarsen, thee, kleding, stoffen, enz. En er stond een vrouw die overheerlijke cupcakes en cookies gemaakt had. Nou, dat kwam goed uit! Gisteren hebben we ervan gesmuld en het maakte de verjaardag tot een echte met zulk feestelijk gebak! Nu vanmorgen zit ze voor het eerst in groep 1... Van maandag- t/m donderdagmorgen gaat ze voortaan naar de Grazelandschool. Sem zal wel even moeten wennen... op dinsdag- en woensdagmorgen geen Evalynn om mee te spelen. Of zou het juist lekker rustig spelen zijn zonder een meisjemoeder?!

Vorige week wilden we eigenlijk beslissen of we de grondprocedure in Ginchi óf Asela gaan voortzetten. Geerten is daarom weer naar het investment bureau in Asela geweest. Een beetje met het idee om afscheid te nemen. Maar ook gelijk voor de laaste keer vragen of ze niet een andere plek hebben die beter bereikbaar is (dan de 1^e plek waarvoor we 20 km weg aan moeten leggen). Is er dan niks op de plek van onze voorkeur, dan gaan we naar Ginchi. Hij onmoette de vrouw van de Zonale overheid (provincie, zeg maar) die uiteindelijk een behoorlijk belangrijke stem heeft in de grondaanvraagprocedure. Zij gaf aan dat er alleen grond is nog veel verder weg van Addis en niet in de nabije omgeving van Asela. Maar al gaande het gesprek bleek dat ze bezig waren met een investeerder die z’n beloften niet nakomt. Als je grond toegewezen hebt gekregen, dien je  binnen 6 maanden aan de gang te gaan anders heeft de overheid het recht om de grond weer terug te nemen en aan een andere investeerder te verleasen. Nu zit er langs het asfalt vlak na Asela een investeerder die al 6 jaar niks doet. Hij heeft al een 1^e waarschuwing gehad maar heeft nog steeds niks verbeterd. Hij is een Ethiopier uit de diaspora en wordt dus als buitenlandse investeerder gezien. Maar omdat hij Ethiopier is, weet hij wel het klappen van de zweep en waarschijnlijk wordt er steeds gewoon wat smeergeld betaald waardoor het door de vingers word gezien... Nu zijn blijkbaar de rapen gaar (leuk he, al die uitdrukkingen ;-)) en gaan ze hem toch onteigenen. Wij zouden dan z’n plek in kunnen nemen. Maar die procedure gaat wel 2 tot 3 maanden duren...

De volgende dag zijn wij daarom gelijk naar de commissionair van het Oromia Reginal Bureau gegaan, een hoge baas die o.a. deel uitmaakt van de board members die moeten gaan beslissen over de toewijzing. We waren al eerder bij hem geweest, een leuke jonge kerel die ons toen een aanbevelingsbrief gaf. Maar nu bleef hij ook hangen bij die 2-3 maanden. Want die investeerder heeft recht op 20 dagen bezwaar maken e.d. Nu hadden wij Tadi mee, een slimme meid die net afgestuurd is in accountancy. Ze had de Rules & Regulations voor investeerders goed doorgelezen en wist dat zo iemand, zeker na een 1^e waarschuwing, gewoon gelijk van z’n land afgezet kan worden. Dat hield ze ook die commissionair voor. ‘Tja meid, inderdaad, zo staat het er, maar in de praktijk...’ Misschien proberen ze ons uit.. ze weten dat we graag willen en dat we liefst voor 1 januari land willen hebben. Als je treuzelt en moeilijk doet gaan mensen toch vanzelf smeergeld betalen? Helaas commissionair, dan ben je aan het verkeerde adres! Maar wat we nu wél moeten doen weten we niet goed. Dan maar naar Ginchi? Maar of we daar wel binnen 3 maanden het land in handen hebben? Eerlijk duurt in dit geval wel echt het langst...