Wat is er leuker dan je familie wegwijs maken in
Ethiopie en om de dagelijkse dingen te laten zien, de bedrijven van de
Nederlanders te bezoeken en te genieten van de Ethiopische natuur? De eerste
helft van afgelopen week hebben we dus verschillende bedrijven gezien: de
kippen, koeien en groente op Genesis Farm, de kinderen met Gideon in de klas op
Interlakesschool, de koeien en varkens van Alfa Farms, het project New Creation
voor weeskinderen en ouderen, de kippen op Maranatha, de melk, yoghurt en kaas
bij Holland Dairy en last but not least de kruisling koeien en de verloskundige
kliniek op Hidi. En omdat Geerten de eerste paar dagen druk was met de ‘nieuwe’
auto over te schrijven in Addis konden ma en Miriam ook kennismaken met het
toeren in de bajaj (zeg “badja”) en gari (“kari”).
Bij het vieren van herfstvakantie (voelt vooral als
zomervakantie ;-)) hoort natuurlijk ook wel een beetje een vakantiegevoel. Daarom
zijn we vrijdagmorgen om 6 uur in de auto gestapt en via Mojo en Nazareth naar
Asela gereden. Na een ontbijt daar hoopten we bij Doba te kunnen gaan kijken,
waar we hopen uiteindelijk terecht te komen met onze farm. Maar de laatste 5 km
is nog onverhard. Nou ja, onverhard, er ís nog helemaal geen weg, er is alleen
bos. En door dat bos loopt een karrenspoor. Dat bleek alleen na het
regenseizoen nog niet gebruikt te zijn.. Wij blij met onze nieuwe auto met
4-wheel drive… dus hup, die weg in. Maar na zo’n 100 m zaten we vast in de
modder. De weg was nog véél te soppig en zompig, dat werd hem niet. Uitstappen
allemaal dus, kijken of ie zelf weer los komt. Na wat duwen van Aniek en
Marleen werd het nog niet wat.. gelukkig kwamen er 7 herders aan die
waarschijnlijk al lang verwacht hadden dat wij vast zouden komen te zitten. “Bad
road!” Tja, daar waren we achter gekomen. Er werd gelijk gebeld met één van de mensen
van Jan vd Haar die in Doba ook een farm heeft en er zou een gari aankomen.
Prima, wachten we daarop. De auto werd er met vereende krachten uitgeduwd en
wij stonden voor een keuze: gaan we ruim een half uur wachten op paard en
wagen, daarna weer net zo lang terug, rondkijken bij niks meer dan een
grasvlakte waar we hopelijk gaan wonen en daarna weer terug naar de auto? Dat
was het ons niet waard dus we hebben onze reis vervolgd uit het bos, over de
weg naar Dodola. Vandaar naar Sashemene en verder naar een lodge aan het
Langano meer, the Africa Vacation Club. Wat een schitterende plek! Typisch
Afrikaanse stijl, heerlijk luxe en aan het water. Dat was dus eerst spullen
uitladen, toen zwemmen in het zwembad, daarna zwemmen in het meer en toen
dineren in het restaurant. Bij de prijs inbegrepen zat een half uur massage per
persoon in het spa-gedeelte, dus dan weet je wel wat je doet na het eten…
Vanmorgen lag Geerten al om 7 uur in het zwembad met Gideon en Sem. Daarna
ontbijten en op naar het strand! Want ook kajakken en paardrijden op het strand
scheen inclusive te zijn! Er waren inderdaad wel kajaks, maar eentje bleek nog
bruikbaar te zijn. Je kon dus wat rondpeddelen in je uppie, maar ver en lang
weg ga je dan dus niet. En er liepen 3 paarden, maar eentje daarvan werd
opgezadeld en het strookje strand was 25 meter… De jongen trok in no-time een
gelopje, wij kregen hem niet verder dan een sukkeldraf van een paar meter..
Tja, een ietwat andere manier van paardrijden: korte teugels, hard eraan
trekken en hoog boven z’n nek houden en flink aansporen… het lijkt
tegengesteld, maar blijkbaar is dat wat ze gewend zijn. Ach, wij hebben er toch
van genoten, van even dat hobbelen.
|
Jong geleerd... bajaj aanhouden |
|
Onderweg naar Hidi |
|
Tegenwoordig zijn ezels hier ook al gemotoriseerd |
|
Vrouwkracht |
|
Hobbelen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten