Support Letter en Bezoek

Ha, we hebben weer een Support Letter binnen! Een belangrijke, want deze móéten we hebben voor het verkrijgen van de grond. Maandag was Geerten op gesprek geweest bij zeg maar de provincie, maar daar werden korte metten gemaakt: óf je kapitaal omhoog brengen óf je aantal ha halveren. Nou, op beide zitten we niet te wachten. We hebben wel het plan aangepast en het voor 6 jaar geschreven waardoor het investeringskapitaal omhoog gaat, maar smeergeld o.i.d. komt er niet. Woensdag ben ik mee geweest, terug naar hetzelfde bureau. De desbetreffende man was er niet, wel zijn assistente. Ha, ben je daar weer? En heb je je plan aangepast? Jawel, maar waar is je baas. Tja, gisteren een islamitische feestdag, dus hij is halverwege de dag met hoofdpijn naar huis gegaan. Kunnen we dan misschien met de commissionair spreken (treetje hoger dan de baas)? Jawel, die zit daar op z’n kantoor. Dus wij netjes een bonnetje met nr. 8 ontvangen en gaan zitten wachten. Nr. 4 zat net in de spreekkamer… Na een uur of langer waren we aan de beurt. Onze bewuste plan bij ons, maar daar wordt alleen wat door heen gebladerd. We leggen uit wie we zijn en wat onze bedoeling is in Ethiopie. We wijzen hem op de samenvatting voorin het plan en krijgen eerst de indruk dat hij ook moeilijk gaat doen over het kapitaal en de gevraagde ha. Maar na een tijdje blijkt dat hij ons wel begrijpt maar dat hij ons plan hard moet maken bij het investment board dat de uiteindelijke beslissing neemt. En daar wil hij met goede en gegronde argumenten ter tafel komen. Dus: bij grazende koeien in de wei krijgt hij het idee van ‘ranching’. Daar zit de overheid niet op te wachten. De ‘nieuwe’ manier van melkvee houden in Ethiopie is ‘zero grazing’ (geen weidegang maar altijd op stal). De manier van de pasturalisten ligt achter ons, de toekomst ligt in zero grazing. Er bestaat een internationale standaard oppervlakte die daarvoor per koe nodig is. Doe dat maal je aantal koeien en je weet hoeveel grond je aan kunt vragen. Nu 200 ha aanvragen voor 200 koeien? Dat is extensief boeren, en we willen de grond zo intensief mogelijk gebruikt zien. Dat krijg ik nooit verdedigd bij de members van het investment board.

Bovendien moet de goede grond in Asela goed benut worden. Als jullie zoveel grond willen, kies dan een gebied meer naar het oosten of zuiden van Ethiopie, daar is grond genoeg (ja, tegen Kenia aan of richten Somalie, maar veel te heet voor Hollandse koeien!!!) Jullie ‘nieuwe’ manier van free grazing begrijp ik wel, maar krijg ik nooit uitgelegd aan het board. Koeien melken kunnen de Ethiopiers ook, dat doen ze al eeuwen. En zij gaan juist over van nomadisch naar zero grazing... En 200 ha en dan zo weinig opbrengsten? Er zijn investeerders die dat met 10 ha op kunnen brengen. Waarom zouden ze jullie dan 200 ha geven? Maar toch, aan het einde van het gesprek gaf hij toestemming voor z’n support letter. We moeten wel het plan aanpassen naar een plan voor 10 jaar en alle benefits van het bedrijf voor de omgeving (werkgelegenheid, training- en businesscentrum voor kennisoverdracht en ‘welkoop’ voor de boeren, melk(producten) die op de markt komen, e.d.) op papier zetten. Maar toch.. de support letter is binnen! Geerten heeft hem gelijk de volgende morgen naar de gemeente in Asela gebracht.

Vanmorgen is ons eerste bezoek gearriveerd: ma Wassink en Miriam. Na een goede vlucht stonden zij vanmorgen rond 6 uur op het vliegveld in Addis en heeft Geerten ze opgehaald. Heerlijk om elkaar weer te zien, maar de kinderen genieten nog het meest van de koffer vol cadeautjes die oma heeft meegenomen. En we hebben nu ook ons koffiezetapparaat (hoeven we het laatste restje drab in onze beker niet meer te laten staan) en allerlei andere spulletjes die we nog misten. Heel fijn!