Aanhouden

Als we terugkijken op afgelopen week was dat gewoon een heerlijk rustige week. Geerten is naar het Oromia Regional Bureau geweest om te praten over de grond. Dat viel nog niet mee. Hoewel ze zeggen erg blij te zijn met buitenlandse investeerders merk je daar niet direct veel van. Een melkveebedrijf? O, dan heb je een hectare nodig. Want standaard is hier de melkkoeien op stal en voeren met hooi en krachtvoer. Dus voor de gebouwen op de compound heb je aan een hectare genoeg. Dan volgt de uitleg dat wij voedergewassen willen gaan verbouwen (gras, lucerne, e.d.) en dat de koeien geweid gaan worden en dat we op z’n minst 100 ha nodig hebben omdat we op termijn 100 – 150 koeien willen gaan houden. Ja sorry, maar dan is je investeringskapitaal te klein. Want in je plan zeg dat je voer gaat verbouwen, dat je melk gaat produceren en dat je melk gaat verwerken. Leg dan maar weer eens uit dat het nu gaat om het startkapitaal en dat het verwerken bijvoorbeeld (waar meer kapitaal voor nodig is) pas over 5 jaar aan de orde is. Iets nieuws aan de man brengen is overal moeilijk, zo ook in Ethiopië. Nee, je brengt óf je kapitaal omhoog óf je maakt je plan kleiner. Tja, papier is gewillig, daar kun je alles op aanpassen, maar hoe dicht gaan ze daar de komende jaren bovenop zitten? Of komt dit plan op de grote stapel van alle plannen en gaan ze het archief in? Verwacht hij steekpenningen en doet hij daarom zo afhoudend? Moeten we gewoon elke week voor zijn bureau komen zitten? De delegatie per keer groter maken? Een aanbevelingsbrief van de Minister van vorige week onder z’n neus schuiven? Of negeert hij die ook net als de aanbevelingsbrief van het investeringsagentschap? Omdat de minister net van een andere stam is en daarom niet gewaardeerd wordt? Wat is wijs in deze? Tadelech (spreek uit Tadeletsj) kortweg Tadi), een leuke jonge meid die net klaar is met haar accountancy opleiding en hoogstwaarschijnlijk onze toekomstige accountant, adviseerde om gewoon vol te houden met komen, een Ethiopiër mee te nemen en hem te wijzen op z’n plicht om het hele businessplan door te nemen i.p.v. ons af te schepen met een conclusie op basis van de samenvatting die voorin zit. De aanhouder wint, hopen we!

Dat gold ook een beetje voor de matrassen die we inmiddels binnen hebben. In een van onze eerste weken hier hebben we maar gelijk 6 eenpersoonsmatrassen besteld in Addis. Hier in het huurhuis zijn er wel wat aanwezig maar in de toekomst zullen we ze toch nodig hebben. Andere Nederlanders hier hadden in februari al besteld, met 10 dagen zouden ze er zijn, maar in september hadden ze nog steeds niks binnen… dus tijdig bestellen zou wel eens handig kunnen zijn! Jawel meneer, met 20 dagen zouden ze er zijn. Om de week een keer bellen, vragen naar telefoonnummers van andere filialen en wat bleek deze week: ergens stonden er nog gewoon tien! We hebben nu dus voldoende matrassen.. welkom! De bedframes zijn alleen nog in de maak…

Als de oude matrassen tijdens het luchten omwaaien
maken Zaro en Snuf er meteen dankbaar gebruik van..

Wanneer gaan we nou op de boerderij wonen, mama?

Gideon heeft vandaag een vriendje: Jan Brak. Heerlijk samen spelen!