Afgelopen week was een
week vol verrassingen. Het begon met een telefoontje van een Arabier. We hadden
hem nog niet eerder zelf ontmoet, wel een Israëliër die op zijn compound bezig
was. Hij heeft grond in Asela, langs het asfalt. Al met al is Ethiopië toch
niet helemaal wat hij verwacht had en hij heeft z’n zitten gezet op ondernemen
in de Oekraïne. Hij wil van z’n grond af... Dat lijkt voor ons een open deur.
Toch op onze voorkeursplek, lángs het asfalt en mét water en stroom en zó ter
overname aangeboden. Er staan ook wat gebouwtjes en machines. Maar toch... hoe
gaat dit bij de overheid, het overnemen van een andere investeerder? Moet de
grond niet eerst gewoon terug naar de overheid en dan weer uitgedeeld worden
aan een andere investeerder? Welke addertjes zitten er onder het gras? Dat
wordt dus uitzoeken komen tijd...
Een andere verrassing is
altijd weer het wel of niet aanwezig zijn van stroom. Deze week was het
beduidend minder met de stroom. Zomaar een paar dagen dat er vanaf het begin
van de morgen tot eind van de middag geen stroom was. En dan doet de waterpomp
het dus ook niet, en zit er niks anders op dan water af te tappen uit het
waterreservoir. En dan wil je net aan het werk op de computer, valt de stroom
uit.. En als de accu van je laptop dan z’n werk niet meer doet, kun je dus net
niks... Huishoudelijke dingetjes dan maar... Strijken? O nee, dat lukt niet.
Stofzuigen? He, ook al niet. Ramen zemen, of de badkamer een beurt? Maar geen
warm water natuurlijk... Dus eerst water aftappen, pannetje op het vuur (ik
blij dat we naast een elektrische pit ook gaspitten hebben!) en dan pas water
om te poetsen. Tja, ontberen doet waarderen. En dineren bij kaarslicht is ook
best gezellig!
Daarna volgde
donderdagavond, 5 december. Een datum met een lading. Maar daar merk je hier in
Ethiopie niks van. Geen pepernoten, geen chocolademelk, geen laatste
aanbiedingen voor allerlei leuke cadeautjes. Zelfs nog weinig Kerstversieringen
o.i.d., maar dat komt nog wel. Ethiopische Kerst is pas 7 januari... Maar...
onverwachts kwam er toch nog pakjesavond! Peter en Heleen Stam kwamen hiet met
hun kinderen en gast Willemien nog pannenkoeken eten voor Evalynns verjaardag.
En na die hele stapel begonnen de mannen stoer aan de afwas... Tot opeens, een
flinke roffel op de deur! Help, wat gebeurd er? Onverwacht bezoek? De kinderen
deden de deur open en daar stond een zwarte zak... Wat zou er in zitten?!
Chocoladepepernoten!! Joehoe! En cadeautjes, een heleboel, voor iedereen één en
voor Evalynn zelfs twee! Tekenblokken, keukenschorten, een knipbon, zaden voor
keukenkruiden, knutselspullen... wow! Dat was nog eens een verrassing! Volgend
jaar toch ook maar een voorraad cadeautjes meenemen...
Ik vind het nog steeds
knap dat Peter door het raam van de keuken naar buiten is geklommen, om het
huis gelopen is, aan de deur gerammeld heeft en voordat dat we doorhadden wat
er aan de hand was, al weer heel braaf en onschuldig af stond te drogen in de
keuken...
Andere verrassing:
koningin Maxima is in Ethiopie! Gisteren aangekomen. Maar we zullen wel geen
gelegenheid hebben om haar te ontmoeten. Ze komt niet in haar rol als koningin,
maar namens de VN. Anders hadden we toch best kunnen vragen of zij niet wat
betekenen kan voor ons bedrijf m.b.v. microkredieten ofzo..
En laatste verrassing
(maar wel gepland) is dat Snuf gedekt is door Zaro vorig week en dat we hopen
op puppies rond Sem z’n verjaardag eind januari! Als haar gedrag iets zegt, dan
zeg ik dat ze dragend is! Zo aanhankelijk als ze opeens is! En ze komt
halverwege met haar voerbak aandragen, mevrouw denkt dat ze nu al voor twee of
tien moet eten... Maar het zou superleuk zijn!!
Superleuk! En handig als je zo maar die grond in Asela kan overnemen :)
BeantwoordenVerwijderen