Kerstfeest

Kerst vieren midden in de zomer. Dat hebben we vorig jaar ook gedaan, dus op zich is daar niets nieuws aan. Maar ik denk dat dat nooit gaat wennen. Wat blijkt dan dat sfeer blijkbaar ontzettend veel doet aan het kerstgevoel. Het Kerstfeit blijft overeind staan, waar en wanneer dan ook: God als Jezus geboren op deze wereld, vóór deze wereld! Omdat Hij ons zo liefhad... heb je dat gezien en aanbeden afgelopen woensdag?

Hier zijn we dinsdagavond naar de kerstdienst in de internationale kerk van Addis geweest. Kerstliederen, kerstverhaal voor de kinderen, kerstboodschap... Een vervanging voor het kinderkerstfeest op 2e kerstdagmorgen in Doetinchem! Woensdag Kerst, 25 december. Toch leuk dat Ethiopiers er aan denken dat wij dat op die dag vieren. Geerten liep die morgen door de straat, op weg naar het groene winkeltje om broodjes te kopen. Komt het wat oudere kortbenige bollige mannetje van een paar huizen verderop langs op z'n krakkemikkige fiets: "Happy Christmas!" De vrouw van het winkeltje vergat het helemaal. Maar de volgende dag, toen ik melk ging halen (en ze wederom de data goed controleerde ;-)) bood ze haar verontschuldigingen aan: "Ik vergat je man gisteren helemaal Merry Christmas te wensen." En ze deed het mij alsnog, geen hand, maar een arm, want haar hand was vies, dan pak je hier gewoon de arm vast. "Toen hij wegliep dacht ik er aan, maar hij was al te ver weg. Wil je mijn excuses aanbieden?" Zal ik doen hoor, maar wacht eerst maar eens af of wij er 7 januari wél aan denken...!
's Avonds hebben we kerst gevierd met de Nederlanders en hun talrijke gasten in de tuin van Interlakesschool. In het donker (tis hier altijd elke avond voor 7 uur donker), dat bracht toch nog wat sfeer met lampjes, lichtjes en kaarsjes. We hebben samen gezongen, nagedacht over Jesaja's profetie, geluisterd naar de kinderen (ook Gideon, Eef en Sem hebben een lied gezongen wat ze op school hadden geleerd) en ik heb bij het flakkerend schijnsel van een kaars een kerstverhaal van Frinsel voorgelezen. 't Was fijn om zo bij elkaar te zijn!

Dank voor de verschillende mails die we kregen in de afgelopen we(e)k(en). Fijn dat jullie met ons meeleven! We merken wel dat jullie je wat zorgen maken om de grond die niet zo op schiet. Niet dat wij dat niet doen, maar we zijn er gewoon steeds mee bezig en 't is Africa. Iemand zei hier pas: "Two weeks is as half an hour." Daarom gaat het niet sneller..
Een update over de stand van zaken: we hebben 3 opties. De eerste is grond van een diaspora Ethiopier in Asela. Hij heeft vorige week een officiele brief gehad dat hij binnen 2 maanden óf alsnog wat moet gaan doen óf moet vertrekken. Die 2 maanden waren trouwens eerst 10 dagen, later 20 dagen, nu dus 2 maanden. Waar gaat dat naar toe? Verwachten ze (weer) smeergeld? Andere optie is de grond van de Arabische buurman daar. Hij wil liever naar Oekraine en wil z'n landcontract wel aan ons over doen. Maar hij wil daar m.i. flink geld voor hebben... we zijn in onderhandeling. Laatste optie is grond in een vallei in Ginchi. De contacten met de lokale overheid daar worden steeds beter. Morgen hebben wij overleg met de lokale bevolking in dat gebied. We hopen dat er volgende week een herhaalbijeenkomst is waar wij misschien ook onze neus kunnen laten zien. Goodwill kweken is erg belangrijk, we hebben deze lokale boeren nodig in de toekomst! De grond is officieel dan wel van de overheid, maar illegaal staat er toch wat teff en de lokale koeien trekken over de grond. Het voelt voor hen dan misschien toch als afpakken. Beter een goed begin dus, da's het halve werk.