Juliaans versus Gregoriaans

Maandagmorgen ging ik op pad om o.a. stroom en water te betalen. De eerste vijf dagen van de nieuwe maand heb je de tijd om stroom te betalen en de eerste 20 dagen voor water. Ben je te laat, dan krijg je een boete. Dat had ik dus de eerste keer. Ze rekenen hier namelijk met de Juliaanse kalender (vandaar Kerst op 7 januari en Nieuwjaar op 11 September). Alle 12 maanden hebben 30 dagen. Wat overblijft (onze 31^e dagen) worden in de 13^e maand gestopt. Echt handig voor Europeanen. Ik weet volgens mijn Gregoriaanse kalender namelijk niet wanneer het de 1^e tot 5^e dag van de nieuwe maand is hier! Die 20 dagen, dat rommelt wel en komt niet zo nauw. Sommige bedrijven gebruiken op hun bonnen ‘onze datum’, andere de Juliaanse datum, dus aan de hand daarvan heb ik dus op mijn kalender ook de Ethiopische datum geschreven voor de komende maanden. Mét de herinnering aan het betalen van stroom...! Vandaag is het 12-04-2006. Wie goed rekent weet dus dat ik afgelopen maandag weer te laat was... Vorige week ben ik 2x bij het loket geweest om stroom te betalen, maar beide keren waren ze gesloten. Blijkbaar alleen ’s morgens open.  “Come Monday morning.” Dus Monday morning eerst naar het loketje voor water. Kon ik achteraan sluiten in de rij. Was nog niet eerder zo druk geweest! Maandag=water-betaaldag blijkbaar. Geerten was er ook bij. Die is intussen maar stroom gaan betalen. Belde mij kwartier later op: “De meterstanden zijn niet opgenomen, ik ga wel even naar huis om die op te schrijven.” Zo gezegd, zo gedaan. Mijn rij vorderde langzaam. Wat later wéér telefoon: Geerten again. “Ze zeggen dat we 1300 birr moeten betalen omdat ze al een paar maanden een schatting hebben gemaakt van onze meterstanden. Nu hebben ze dus de juiste standen. Maar we hebben nog een tegoed openstaan van 800 birr, dus blijft nog 500 over. Maar dat hoeven we nú niet te betalen, de volgende keer. Snap jij het?” Nee dus, helemaal níét! De eerste keer is de broer van de verhuurder meegeweest (broer zit zelf in Addis, hij is zaakwaarnemer), toen was er niks aan de hand. We hebben betaald wat op het overzicht stond dat de meneer van de Nuon had (;-)), de boete werd toen boven betaald en klaar was Kees. Openstaande tegoeden? Schatting van meterstanden? Niemand heeft er een woord over gerept. Bij de Vitens was het al niet veel anders. Toen ik eindelijk aan de beurt was, bleek de opname van de watermeter nog niet verwerkt (ze waren namelijk de week ervoor op komen nemen). Slechts 5 birr administratiekosten betalen. Net als vorige maand trouwens... Maar het zal wel, we zien volgende maand wel verder! Nieuw jaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Dat data handig zijn, maar nog niet altijd werken bleek ook bij ons ‘Engelse vroutje van het groene winkeltje’. Ze woont ergens in het dorp en heeft een winkeltje een straat verderop. In het begin gingen we vaak boodschappen halen bij haar omdat ze goed Engels kon. Nu we weten dat we aand e overkant van de straat ook heel veel kunnen krijgen, komen we minder vaak naar haar. Ze vroeg er naar toen ik pas bij haar langskwam. Tja, ‘k heb maar uitgelegd dat ik vaak van het gemak ben. Ik verkies 25 m lopen boven 500 m...  Máár: ze heeft nu een koelkast in haar shopje! En daarin heeft ze melk! En laat ik nou altijd melk in het dorp moeten halen. Dat betekend dus plannen hoe, wat, waar en wanneer met/zonder de kinderen in de minibus enzo. En dan ga ik weer voor het gemak en besluit: ik koop voortaan mijn melk bij haar! Netjes verpakt in een plastic zakje van 500 ml. Ik vroeg hoeveel ze er heeft.  7 stuks. Welke datum staat erop? Datum??? Staat er een datum op? Waarom dat? Aha, hier valt iets te onderwijzen! Tis dan wel een Juliaanse datum, dus we moeten even omrekenen of de melk tot morgen, overmorgen of volgende week goed blijft, maar er is weer één iemand op de wereld meer die begrijpt dat producten bederven zélfs als ze in de koelkast liggen... En het eerste wat ze nu doet als je melk komt halen, is kijken tot wanneer het goed is. “O sorry, this one is from yesterday, I’ll give you another one…”  Mooi toch?