Boerenbijeenkomst

Afgelopen zaterdag was een hele mooie dag. Op aandringen van ons had de gemeente (eindelijk) een bijeenkomst met de omringende boeren georganiseerd. Mede omdat vorige week opnieuw een deel van de afrastering was vernield en gestolen wilden we graag weer de lokale boeren bij elkaar hebben om een ‘wij’ gevoel te creeren in plaats een ‘zij-tegen-ons’ gevoel.

’s Morgens zijn we al vroeg met z’n allen naar Ginchi vertrokken. Daar waren de medewerkers al druk bezig met de voorbereidingen voor de bijeenkomst. Vrijdag hadden we onze eerste koe gekocht! Helaas was haar geen lang leven beschoren: zaterdagmorgen vroeg is ze geslacht. De poten waren het ontbijt van een stel aasgieren, de kop werd vol trots getoond, het vlees werd fijngesneden, de botten met aanhangend vlees in stukken gehakt en kilo’s uien gesneden voor de wot (saus bij enjerra). Het vel lag buiten met de gehakte botten erop. Maar die mooie roodbruine kleur past bij ons perfect in de famile ;-) en dus heb ik gevraagd of ze hem voor mij willen prepareren zodat hij straks als vloerkleed kan of ooit over de bank gedrapeerd kan worden. Met zo schattig de staart er nog aan...

In het dorp hebben we vervolgens 30 plastic stoelen bij een schooltje opgehaald, 5 jerrycans talla (lokale sterke drank) stonden klaar, 75 stuks enjerra en een paar kratten cola. Een paar vrouwen waren inmiddels op de compound druk in de weer met het koken van de wot met de stukken vlees erin. De stoelen heben we klaargezet in een container die weer dienst mocht doen als kantine. De containers waren leeggemaakt, voor de feestelijke sfeer was gras op de grond gestrooid en al gauw waren we klaar voor de ontvangst.

En ook hier geld het Afrikaanse (half) uurtje. Vanaf 12 uur waren ruim 60 buurboeren uitgenodigd. Geerten heeft tegen 13 uur de heren van de woreda (gemeente) opgehaald. 2 politeagenten wilden niet mee, er was geen plek meer in de auto en achterin de bak van de pick up zitten was hun te min...

Om 13 uur kwamen de eerste boeren. Handen werden geschud, begroetingen uitgewisseld en de eerste talla gedronken. Rond 14 uur waren de meeste genodigden aanwezig en begon de meeting, buiten in het gras. De mannen van de gemeente en de oudsten op een stoel, de rest in kleermakerszit in het gras.

De man van de Investment Office, Beharu, heette iedereen welkom. Twee2 oudsten spraken daarna een zegen over de meeting uit, waarop iedereen instemmend de laatste klank herhaalde.

Het aantal boeren per kebele werd geinventariseerd. Heel fijn dat van alle 4 omringende kebele’s mensen aanwezig waren. Totaal zo’n 60 boeren naast de mensen van de woreda.

Daarna legde Beharu uit wat de bedoeling van de meeting was. Hij heeft ons project uitgelegd en de problemen aangestipt.

Ook Geerten kreeg het woord. Hij heeft kort uitgelegd wie we zijn en wat we willen gaan doen en wat de boeren er aan kunnen hebben. Hij heeft er op aangedrongen dat we graag willen samenwerken met de lokale boeren en dat we willen weten wat we voor hen kunnen betekenen.

Vervolgens kwamen de boeren zelf aan het woord. M.n. de oudsten van de kebele’s hebben gepraat. Je volgt op dat moment nog helemaal niet waar het over gaat.

Twee van onze medewerkers hebben vragen beantwoord. Toen bleek dat met name de mensen van de kebele aan de andere kant van de rivier problemen hebben met de ontsluiting nu. Wij blokkeren de weg naar het dorp en de kerk. Waar ze voorheen dwars door de vallei liepen, moeten ze nu om ons land heen. We hebben afgesproken dat ze halverwege ons land over mogen steken. Achter de afrastering van het weidegedeelte, dus tussen grasland en akkerbouw in.

Applaus volgde.

Vervolgens is er een comitee opgericht met 2 afgevaardigden per kebele en wij erbij uiteraard. Als er dingen spelen kan dat via dat comitee geregeld worden.

Daarna spraken nog wat oudsten zegens uit, waarvan we achteraf begrepen dat ze ons zegenden.

“Mogen de kinderen voorspoedig opgroeien” Waarachteraan iedereen humde: “voorspoedig opgroeien”

“Mag de opbrengst van het land gezegend worden”.. “gezegend worden”

Iedereen gaf elkaar een hand, de handen gingen gezamelijk omhoog en deze zegenbeden werden als beloften door de hele gemeenschap uitgesproken. Ontroerend, een heel mooi moment.

Vervolgens aten we gezamlijk de koe op, onder het genot van een beker talla of cola.

De kinderen vonden de paar paarden waarop sommigenge komen waren wel interessant en jawel hoor, de mannen tilden de kinderen erop en ze mochten een rondje rijden.

Veel blije gezichten, veel handen geschud en “Gaalaatoomaa” (Bedankt) en “Nagaan” (Tot ziens) gezegd. Een dag om dankbaar voor te zijn!