Vorderingen

Naast het afscheid van Aniek weer genoeg beleefd om een blog te vullen…

Was het vorige week heel regenachtig en waren we bang dat de regentijd begonnen was, de laatste dagen schijnt de zon weer volop! En die zon hebben we hard nodig. Nou ja, het mag ook bewolkt zijn, maar wel droog. We willen graag op het land aan de gang: de weg kan aangelegt en de waterbron geboord worden. Eigenlijk moet eerste de grond nog officieel op onze naam overdragen worden, maar dat heeft weer wat voeten in de aarde. De één is net een week weg, een ander zit een paar dagen in Nazareth, de boeren moeten allemaal geinformeerd worden en vooruitdenken en plannen is hier erg moeilijk. Maar wij willen verder, de regentijd komt eraan! Dan kunnen we de weg wel vergeten en de bron al helemaal. Daarvoor is droog weer nodig, anders kunnen de machines niet op het land komen. Bidden om nog een paar weken droog dus! We hebben gisteren mondelinge toestemming gehad om te beginnen. Als het goed is is de aannemer voor de weg vandaag gaan kijken waar hij gravel kan halen en of het goed en genoeg is. Dan beginnen ze deze week nog. Als de weg klaar is (hoeft maar 2 weken te duren, 1,5 km) wil het boorbedrijf aan de gang. Die kunnen waarschijnlijk ook met een week tot 10 dagen klaar zijn. Ligt eraan hoe diep ze genoeg water aantreffen. Metingen geven een schatting van 150 meter diep. Het zou heel fijn zijn wanneer beide basisbehoeften voor de farm nog voor de regentijd klaar kunnen zijn! Anders schuift alles 3 maanden op…

Dat wat betreft de vorderingen voor de Grazeland. Gelukkig zijn er ook nog andere vorderingen! Gideon heeft erg goed z’n best gedaan op school en kan al heel goed lezen. Hij vind het ook erg leuk om te doen en als hij eenmaal verdiept is.. dan kun je roepen wat hij wil, maar dan lijkt het Geerten wel. Na schooltijd wil hij graag elke middag voetballen met de jongens op straat. In Debre Zeit was de straat echt te druk met gari’s en (vracht)auto’s. Hier is het een stuk rustiger en ‘s middags verzamelt zich een grote groep die gaat voetballen. Z’n beste vrienden zijn Miki en Nati. Vooral Miki kan redelijk Engels en dus is er een klik. Evalynn en Sem vinden het wat spannender en ik vind het eigenlijk te gevaarlijk voor hen op straat. Aan de kant gaan doen ze niet als er iets aan komt heeft het voorval met de bajaj ons geleerd… Al met al kunnen ze alledrie ook al een beetje Engels. Tellen tot 25 kan zelfs Sem, apetrots. In het Amhaars komen ze bijna tot 10. Omdat de vrouw van het dichtsbijzijnde geen Engels kan, leren ze ook gelijk wat Amhaars mee. ‘Arat dabboo’, ‘four bread’ of gewoon ‘vier broodjes’. Simpel toch ;-)

Qua eten vorderen we ook. Voor Aniek had ik het recept nagevraagd van enjerra met dorowot (doro=kip, wot=saus). Twee enjerra’s (die zure pannenkoeken met een doorsnee van bijna 50 cm) en de benodigde kruiden gingen in de koffer mee, de tomaten, uien, knoflook en kip zijn in Nederland te koop. Maar waar ik eerst een gruwelijke hekel aan enjerra had kreeg ik nu zin om het zelf uit te proberen. Dus nu op zaterdagavond niet uit eten met de Nederlanders in Debre Zeit, maar gewoon gezellig thuis lekker knooien met je handen in de saus! De enjerra koop je voor 3 birr (25 birr = 1 euro) per stuk hier in de straat, de saus is heel goed zelf te maken. De kinderen vinden het ook lekker gelukkig. Misschien een nieuwe wekelijkse traditie? 

Qua hondenvoer vorderen we ook: we zijn nu overgegaan op rauw vlees, ingewanden en geitekoppen ;-) In Debre Zeit haalden we hondenvoer bij een voerfabriek, hier hebben we die nog niet gevonden en is beendermeel niet vaak voorhanden. Maar de locale slagers bewaren alles wat ze toch niet kunnen gebruiken voor de honden. Dus haal je gewoon een paar kg doggy meat. Soms is het redelijk, soms heb je alleen maar darmen, lever en longen. Dan is een geitekoppie erbij wel lekker om te knagen! Hebben ze gelijk wat te doen!

Qua cultuur vorderen we ook. Niet alleen het eten van de enjerra: we zijn zondag naar een locale dienst geweest in de Kale Hiwot Church. Je hebt hier tal van protestante kerken naast de Orthodoxe: Mekane Jesus, Meserete Kristos, Kale Hiwot. Een buurjongen, Feleke, nodigde ons uit om met hem mee te gaan. Hij kwam kennismaken omdat we blank en nieuw waren. Hij heeft zelf geen ouders meer en toen hij 5 jaar was is hij in het sponsorprogramma van Compassion terechtgekomen. Tot z’n 17e is hij gesponsord, maar helaas heeft hij nu al sinds 6 jaar geen contact meer met z’n sponsorfamilie uit Amerika. Maar hij voelt zich dus wel aangetrokken tot blanken en hij kan goed Engels. Zondagmorgen 10 uur kwam hij ons ophalen. Iets verderop in de wijk is de kerk. Binnen waren ze al aan het bidden, maar tijdens het eerste half uur komen mensen dan binnendruppelen. Daarna zong het koor wat liederen, allemaal in het Amhaars natuurlijk, maar Feleke vertaalde gelukkig. Er was een gastdominee die preekte over Jozua en Caleb en de andere 10 verspieders. Kern: laten de omstandigheden je niet in zijn greep krijgen, vertrouw op God en Hij zal voor je zorgen! Daarna werd er weer gezongen en werden er mededelingen gedaan. Ruim 2,5 uur later stonden we weer buiten… Mooi om mee te maken, moeten we denk ik vaker doen, maar toch gaan we volgende week weer naar de IEC!