Warempel, het regent weer! Dacht je dat de korte regentijd
echt kort was dit jaar, komt er gewoon een paar weken later weer een buitje. En
een paar dagen later nog één. Misschien is de regentijd al wel gewoon begonnen
in maart in plaats van juni… je weet het maar nooit! Vorig jaar was dat wel het
geval namelijk. Toen heeft het van april tot oktober gewoon elke week een keer
geregend. Voor de gewassen wel prima! Alleen jammer dat de meeste boeren er
niks aan hebben, zij oogsten in oktober en november en daarna ligt het braak
tot juni. Dan profiteren ze weer van de échte regentijd.
Vorige week maandag kregen we een blij bericht: Oromia
Regional Bureau feliciteerde ons met een goedgekeurd plan. Maar natuurlijk
volgde daar dinsdag een ‘mits’ op: eerst willen de heren nog een bezoek brengen
aan Sendaba (zoals blijkt dat het echt heet, Warka Kore is het nabijgelegen
dorpje) om te kijken of er niet teveel water onttrokken gaat worden aan de
natuurlijk bron van de rivier Awash en of de lokale boeren het er ook mee eens
zijn. Ach, formaliteit waarschijnlijk. De boeren zijn akkoord, daar is
inmiddels genoeg mee gepraat. En de oorsprong van de Awash ligt een paar km
verderop. Zal wel meevallen dus. Vorige week is er ook onderzoek geweest naar
de beschikbaarheid van water in Sendaba. We moeten in de toekomst namelijk veel
water hebben: drinkwater voor de koeien (een koe drinkt zo 80 liter per dag!),
water om te beregenen (30 ha heeft heel wat nodig als er vanaf okt tot feb echt
niks valt…) en gebruiks- en drinkwater voor de farm en onszelf. De
geoloog/hydroloog schatte in dat er wel water zit, maar voor voldoende aanvoer
moet die bron waarschijnlijk wel 200 m diep geboord worden. En één is
waarschijnlijk niet genoeg. Maar de resultaten komen dus week, we wachten het
advies maar af.
Donderdagmiddag begon Geerten te klagen over zere ogen.
Geïrriteerd, wazig. ’s Avonds was het niet beter, maar slechter. Na een uurtje
slapen werd hij wakker van de pijn en zei dat hij het echt niet meer hield.
Knipperen deed verschrikkelijk zeer, voelde als schuurpapier, licht kon hij
niet verdragen, zelf een kaars niet. Open of dicht, hij wist niet wat beter
was. Ik contact gezocht via Whatsapp met Singapore om broer Dirk om advies te
vragen. Maar daar was het al midden in de nacht en dus geen gehoor. Broer Frank
reageerde wel en kwam met tips van internet. Maar de pijn werd niet minder. Dus
ik zelf op internet op zoek naar herkenning in symptomen en behandeling. Hoornvliesontsteking,
daar leek veel op te wijzen. Maar 2 ogen tegelijk? Dat is toch sterk? Na verder
zoeken kwam ik bij 'fotokeratitis', oftewel ‘lasogen’. Veel herkenning. Hij had
die dag ervoor de hele dag in de zon gelopen op Sendaba met die hydroloog.
Zonder pet of zonnebril. Donderdagmorgen had hij bij het lassen op Alfa Farms
staan kijken. Niet zo lang, maar lang genoeg blijkbaar. Wat te doen? In NL naar
de huisarts, eventueel een oogzalfverband, 24 uur rust en binnen 1 -3 dagen
genezen. In ET bel je vriend Bram, die komt midden in de nacht een flesje
oogdruppels brengen (waarvan hij had gezegd dat hij die had eerder op die
avond), die druppel je in je ogen, je slikt 2 paracetamollen en 1 Ibuprofen, je
legt een nat washandje op beide ogen, bind als een blinddoek een theedoek om je
hoofd en gaat in bed liggen. De hele nacht slaap je vervolgens als een blok, je
vrouw ook en de volgende morgen word je wakker met veel minder pijn. Je druppelt
weer, loopt de hele dag met een zonnebril en doet kalm aan. Dan ben je er na 3
dagen vanaf…
Zaterdag zijn we op bezoek geweest bij een Nederlandse
rozenkweker die tussen Addis en Ginchi zit. We hebben leuk even kennisgemaakt
en hebben een rondleiding door de rozen gehad. Wat een groot bedrijf en wat
werken er veel mensen! Wie weet kunnen we in de toekomst nog eens wat samen
doen! Op de terugweg hebben we een stop gemaakt bij Born Free. Dat is een
opvang voor wild dat in gevangenschap is aangetroffen en nu opgevangen word in
een soort wildpark. Er waren cheetah’s, leeuwen, apen, schildpadden en wilde
katten. Niet heel uitgebreid maar wel even heel mooi om te zien!
Geerten is vandaag en morgen weer op Sendaba. Hij heeft
opgevraagd hoe duur het wordt om een weg aan te leggen van de gravelroad naar
de geplande compound. De compound zelf moet waarschijnlijk ook opgehoogd
worden. Maar de kosten vielen erg tegen! Nu is hij aan het praten met een
aantal boeren die net naast de geplande compound een stuk grond heeft. Dat ligt
hoger en zou daardoor beter geschikt zijn voor de compound. Maar hoort niet bij
het ons toegewezen stuk. Hij is daarom in overleg met de boeren of wij het van
hen kunnen huren voor 40 jaar bijvoorbeeld. Dan hoeven we de compound zelf niet
op te hogen en dat scheelt een boel in werk en geld! Ben benieuwd! Dat stukje
hoort dan ook nog nog weer bij een andere kebele (deelgemeente) dus het gaat
weer om nieuwe mensen. Kijken of die daar warm voor te krijgen zijn! En ik hoop
dat Geerten vandaag een pet of zonnebril gedragen heeft… ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten