Geduld is een schone zaak

Zomaar een willekeurige dag.. gisteren. Om even een idee te krijgen hoe dingen hier in z’n werk gaan. Aangifte inkomstenbelasting. In Nederland één keer per jaar: zelf zweten of een expert aan het werk zetten. Met een beetje handigheid en de juiste documenten op tafel in een paar uurtjes gebeurd. Hier moet aangifte IB elke maand. Thuis bereid je netjes de payroll voor: een tabel met daarin de werknemers, hun functie, brutoloon, aftrekposten (reiskosten- en telefoon/internetvergoeding), overwerk, afwezigheid, belastbaar inkomen en te betalen belasting. Iedere werknemer (wij dus ook) zet daar z’n krabbel op en met deze papieren ga je naar de Belastingdienst in Addis. Je vertrekt om 8 uur, zodat je toch eerst met de anderen mee kunt eten, maar je hopelijk om half 10 toch wel in Addis bent. Maar natuurlijk, drukdrukdruk, dus dat wordt 10 uur. De Belastingdienst wil, voordat ze iets gaan verwerken, een betaalbevestiging van de bank. Dat je het desbetreffende bedrag al overgemaakt hebt naar de Belastingdienst. Dus ga je eerst naar de dichtstbijzijnde bank, hoor je daar de mededeling dat er geen netwerk is, “Please be patient”! Dus wacht je eerst braaf een kwartier of er misschien toch spoedig netwerk komt. Maar de tijd dringt, want het is bijna 12 uur en dan gaat de Belastingdienst dicht omdat ze tot half 2 lunchpauze hebben… Waarom niet een ander kantoor van de bank proberen, ergens verderop. Onderweg bij een andere bank gevraagd: “Network jellem”. Bij de hoofdvestiging van de bank: “Network alle”, yes! Blij daar naar binnen. ‘Slechts 48 wachtenden voor u’!  Gelukkig zijn er wel 10 balies en duur het maar een half uur. Intussen schrijf je een betaalopdracht uit op een formuliertje waarop je aangeeft dat het desbetreffende bedrag overgemaakt moet worden naar de rekening van de Belastingdienst in Addis. Bij de balie ontvang je een betaalbevestiging, de benodigde voor de Belastingdienst. Weer een half uur de stad door, over verharde en onverharde wegen, stof, bouwlawaai en muziek om je oren, toeterende auto’s, bumpergekleef, files, politieagenten die het verkeer proberen te regelen, bedelaars die geld vragen aan je raampje, kerels die naar je roepen en de zon die op je brand. Pfoe, dat kost een hoop energie om dan geconcentreerd de auto naar de goeie plek te loodsen. Terug bij de Belastingdienst koop je wat kopietjes van de in te vullen formulieren bij de copy shop ernaast, vul je adresgegevens e.d. in plus de bedragen. De lunchpauze is gelukkig voorbij en blij wil je je papieren en betaalbevestiging overhandigen. “Sorry… no network.” Balen helpt niet, geduld is een schone zaak. Dan eerst maar een hapje eten. Bij de Italiaan, 3 panden verderop, een kop chicken soup en een mixed juice, papaja en avocado deze keer. Beetje lemon sap erbij kan geen kwaad. Als je daarna terugkomt bij de Belastingdienst wordt er iets gezegd over je ‘makina’: je auto moet weg van de plek waar hij geparkeerd staat. Bijzonder. Begin van de morgen was het nog geen probleem om langs de stoep voor de deur te parkeren, maar nu blijkbaar wel. Er zijn ook overal soldaten te zien nu. Misschien hoge gasten in het nabij gelegen Global Hotel? Dan staat veiligheid voorop. Dus geen geparkeerde auto’s langs de stoep misschien? Je parkeert een stuk verderop in een omhooglopend straatje en gaat weer terug. Eerst wachten op je beurt natuurlijk, er zijn nog 8 mensen die geholpen willen worden. Maar het wachten wordt beloond: de papieren zijn verwerkt en krijg je terug. Je mag naar de volgende balie waar mevrouw de cassiere zit. Je geeft haar de formulieren en de betaalbevestiging van de bank. “Ja sorry, maar deze is niet juist. Je hebt het geld over laten maken naar de Belastingdienst, maar niet naar het Belastingdienst KANTOOR. Ga maar terug naar de bank en regel het maar.” Zucht. Gelukkig heb je je assistent bij je die goed zielig kan doen dat mevrouw nog helemaal terug moet naar Debre Zeit en dat haar drie kinderen op haar wachten.. ;-) “Ok, voor deze ene keer dan, maar als het overmaken niet lukt, dan bel ik je!” Fijn, dank u voor de samenwerking mevrouw!! Ze neemt de papieren toch in ontvangst en verwerkt ze in de computer. Inmiddels heb je ook formulieren ingevuld voor het aangeven en betalen van het pensioen van de werknemers. Dat mag je contant betalen, je ontvangt de betaalbewijzen van zowel inkomstenbelasting en pensioen en verlaat het kantoor. Maar niet voordat je je assistent met een grijns van voldoening de hand hebt geschud met een “Congratulations, we finished it today!” Volgende keer om 6 uur vertrekken, de formulieren thuis al invullen en ondertekenen, de betaalbevestiging in Debre Zeit bij de bank regelen waar het hopelijk minder druk is en alles is in no-time geregeld. Toch? Als er netwerk is tenminste.