Meskel and More

Morgen is het Meskel. The Finding of the True Cross. Helemaal precies weten doe ik het niet, maar ze hebben hier naar hun zeggen het echte kruis van Jezus gevonden. Toen de koningin van Scheba  in Israel was geweest kwam ze terug in Ethiopie. Op een dag zag ze daar een vuur en in dat vuur vond ze het het echte kruis waar Jezus aan gestorven is. Dat Jezus eeuwen later stierf blijft voor mij dan een raadsel. Maar er zijn hier wel meer dingen waar je je over verwonderd… 

We zijn net terug van Meskel Square. Dat is een groot plein midden in Addis. Duizenden mensen komen daar de avond voor Meskel bij elkaar. Midden op het plein staat een enorme takkenbos met bovenin een kruis. Verschillende orthodoxe koren zijn er en zingen en dansen. De priester zegent de mensen en spreekt iedereen toe en wenst Ethiopie een goed en gezegend nieuw jaar. Als het goed donker is geworden (uur of 7) word de takkenbos aangestoken. Alle mensen juichen. Daarna druppelt iedereen al gauw weer terug naar huis.

Meskel is tegelijk een voorjaarsfeest. Waar op Ethiopisch Nieuwjaarsdag (11 September) ook de komst van de zon word gevierd, vieren ze met Meskel ook het stoppen van het regenseizoen. Ik hoop het van ganser harte! De regen valt hier namelijk nog steeds elke dag… het word gelukkig minder en de zon laat zich vaker zien, maar we willen zó graag aan de gang met de fundering van het huis en het landwerk! Maar dat het echt nog te nat is op het land bewees vorige week de trekker die vast kwam te zitten in de modder. Rotorkopeggen kon op dat lage stuk echt nog niet, hoe graag we dat ook wilden…

Afgelopen weken zijn we bezig geweest met regeldingetjes in Addis, het uitzetten van de gebouwen, begonnen te graven voor de fundering van het huis, blokken limestone op maat getikt voor de fundering, de twee containers op hun plek gezet en poeren eronder gemetseld. Zij worden omgebouwd tot FarmBusinessCenter, kantoor, farmkeuken en dergelijke. Een leuke uitdaging. Afgelopen week hebben we ook onze eerst ‘kokkin’ aangenomen. Ze hebben hier weinig nodig om eten te kunnen maken, dus in het huisje van de wacht gaat zij voorlopig aan de gang met koffie en thee en tussen de middag enjerra. Krijgen de jongens eindelijk een fastoenlijke lunch tussen de middag. ‘t Was wel leuk om te zien. Eén van hen, Abraham, is pas getrouwd. Die krijgt dus braaf een lunchbox mee voor tussen de middag. Maar de anderen zijn opgeschoten knapen van wie hun moeder ‘s morgens te druk is met koeien melken. Zij hebben dus géén lunch bij zich… Maar Abraham deelt braaf met z’n medebroeders ;-)

Maar ‘t is goed om voor hardwerkende kerels een lunch neer te kunnen zetten. Vandaar dus het begin van de keuken. Samen met de kokkin inkopen gedaan op de markt: een terracotta plaat om enjerra op te bakken, een mand om enjerra’s in te bewaren, emmers om beslag te maken, schalen en bordjes om van te eten, pannen en lepels voor de saus die bij de enjerra hoort, kruiden om de saus op smaak te brengen. Als je over de markt loopt gaapt werkelijk iedereen je aan. Je went er aan, maar dan valt het weer even extra op. Kinderen die een verbaasde kreet slaken en op 2 meter afstand komen kijken wie je bent en wat je doet. Ze volgen je vervolgens de hele markt over. Mensen die zich omdraaien om je na te kunnen kijken. Volwassen mannen en vrouwen blijven ook gerust op een paar meter afstand staan en slaan je gedurende een paar minuten gade. Ach tja, alles went.