Morgen is het
Meskel. The Finding of the True Cross. Helemaal precies weten doe ik het niet,
maar ze hebben hier naar hun zeggen het echte kruis van Jezus gevonden. Toen de
koningin van Scheba in Israel was
geweest kwam ze terug in Ethiopie. Op een dag zag ze daar een vuur en in dat
vuur vond ze het het echte kruis waar Jezus aan gestorven is. Dat Jezus eeuwen
later stierf blijft voor mij dan een raadsel. Maar er zijn hier wel meer dingen
waar je je over verwonderd…
We zijn net terug van Meskel Square. Dat is een
groot plein midden in Addis. Duizenden mensen komen daar de avond voor Meskel
bij elkaar. Midden op het plein staat een enorme takkenbos met bovenin een
kruis. Verschillende orthodoxe koren zijn er en zingen en dansen. De priester
zegent de mensen en spreekt iedereen toe en wenst Ethiopie een goed en gezegend
nieuw jaar. Als het goed donker is geworden (uur of 7) word de takkenbos
aangestoken. Alle mensen juichen. Daarna druppelt iedereen al gauw weer terug
naar huis.
Meskel is
tegelijk een voorjaarsfeest. Waar op Ethiopisch Nieuwjaarsdag (11 September)
ook de komst van de zon word gevierd, vieren ze met Meskel ook het stoppen van
het regenseizoen. Ik hoop het van ganser harte! De regen valt hier namelijk nog
steeds elke dag… het word gelukkig minder en de zon laat zich vaker zien, maar
we willen zó graag aan de gang met de fundering van het huis en het landwerk! Maar
dat het echt nog te nat is op het land bewees vorige week de trekker die vast
kwam te zitten in de modder. Rotorkopeggen kon op dat lage stuk echt nog niet,
hoe graag we dat ook wilden…
Afgelopen weken
zijn we bezig geweest met regeldingetjes in Addis, het uitzetten van de
gebouwen, begonnen te graven voor de fundering van het huis, blokken limestone
op maat getikt voor de fundering, de twee containers op hun plek gezet en
poeren eronder gemetseld. Zij worden omgebouwd tot FarmBusinessCenter, kantoor,
farmkeuken en dergelijke. Een leuke uitdaging. Afgelopen week hebben we ook
onze eerst ‘kokkin’ aangenomen. Ze hebben hier weinig nodig om eten te kunnen
maken, dus in het huisje van de wacht gaat zij voorlopig aan de gang met koffie
en thee en tussen de middag enjerra. Krijgen de jongens eindelijk een
fastoenlijke lunch tussen de middag. ‘t Was wel leuk om te zien. Eén van hen,
Abraham, is pas getrouwd. Die krijgt dus braaf een lunchbox mee voor tussen de
middag. Maar de anderen zijn opgeschoten knapen van wie hun moeder ‘s morgens
te druk is met koeien melken. Zij hebben dus géén lunch bij zich… Maar Abraham
deelt braaf met z’n medebroeders ;-)
Maar ‘t is goed
om voor hardwerkende kerels een lunch neer te kunnen zetten. Vandaar dus het
begin van de keuken. Samen met de kokkin inkopen gedaan op de markt: een terracotta
plaat om enjerra op te bakken, een mand om enjerra’s in te bewaren, emmers om
beslag te maken, schalen en bordjes om van te eten, pannen en lepels voor de
saus die bij de enjerra hoort, kruiden om de saus op smaak te brengen. Als je
over de markt loopt gaapt werkelijk iedereen je aan. Je went er aan, maar dan
valt het weer even extra op. Kinderen die een verbaasde kreet slaken en op 2
meter afstand komen kijken wie je bent en wat je doet. Ze volgen je vervolgens
de hele markt over. Mensen die zich omdraaien om je na te kunnen kijken. Volwassen
mannen en vrouwen blijven ook gerust op een paar meter afstand staan en slaan
je gedurende een paar minuten gade. Ach tja, alles went.