Gezelligheid, verdriet en onrust

Vorige week schreef ik dat familie Dijkman net was gearriveerd. Inmiddels zijn ze al weer terug in Nederland, maar we hebben een paar fijne dagen samen gehad. De kinderen speelden zo fijn dat Thirza soms liever thuis bleef spelen dan dat ze met Bert en Nellie en Aniek de hort op ging. Ze hebben Debre Zeit gezien, verschilllende bedrijven bezocht, de natuur daaromheen, cultuur gesnoven, kortom genoten van wat Ethiopie is. En ook zij beamen: je kunt nóg zoveel verhalen lezen en foto’s zien, maar ruiken, proeven en voelen is toch echt héél iets anders! Helaas zijn ze vervroegd naar huis gegaan. Net voordat ze vertrokken bleek opa Dijkman weer longontsteking te hebben. In de week dat ze hier waren ging het eigenlijk alleen maar achteruit. Ze hebben besloten om i.p.v. de geplande volgende week woensdag toch nog voor het weekend te vertrekken. Donderdag en vrijdag zijn we nog twee dagen weggeweest: de warmwaterbronnen bij Sodere en het nationale park Awash bezocht. Maar vrijdagavond hebben Geerten en Aniek hen naar Bole Airport gebracht en zaterdagmorgen waren ze weer op Nederlandse bodem. Net op tijd… ‘s avonds overleed opa Dijkman. Aniek vliegt daarom ook vanavond terug om bij de begrafenis vrijdag te kunnen zijn. Als alles goed gaat is ze zaterdagavond weer hier…

Intussen hebben jullie misschien wel gehoord dat er hier in Ethiopie in het Oromo gebied wat onrust is. Addis is een op zich staand gebied met eigen regering. Maar omdat Addis alleen maar uitbreid en dus grond inpikt van het Oromo gebied eromheen ontstaat er wrevel. En dat is als eerste te merken op de Universiteiten in verschillende steden in het Oromo gebied. Studenten mogen hier namelijk niet kiezen welke studie ze waar doen, er wordt voor hen gekozen. Zo komen studenten van over heel Ethiopie verspreid bij elkaar op de Uni. En de rassenstrijd is hier altijd nog gaande. Oromo en Amhara en Tigrigna, ze liggen elkaar niet. De regering in Addis (wat in Oromo ligt) bestaat niet uit voornamelijk Oromo, maar Tigrigna geloof ik. Daar begint het al. De overigens altijd zo rustig en kalm ogende Ethiopiers branden blijkbaar vanbinnen toch als het gaat om macht. En op zo’n gemengde Uni vliegt dan op den duur dus de vlam in de pan.

Vorige week waren Geerten, Bert en ik in Ginchi. Ik zou wat mensen spreken en huizen kijken omdat we volgende week uit ons huis in Debre Zeit moeten (tja, de huur loopt blijkbaar af.. we hadden in 1e instantie voor een half jaar gehuurd, daarna per maand verlengen, maar dan kun je uiteraard te horen krijgen dat je eruit moet na 9 maanden huur..). Geerten en Bert zouden naar Ambo gaan om daar verder te gaan met het leasecontract van de grond. Terwijl ik zit te wachten bij het gemeentehuis op een contactpersoon, parkeert er voor mijn neus een witte pick-up en van rechts komt er achter het gemeentehuis vandaan een batterij ME-ers die in de pick-up springen en richting Ambo gaan. Ik had gehoord dat er een enorme papierfabriek in de brand gevlogen was die morgen, misschien dat ze daarheen gaan om de orde te bewaren? Maar bij navraag blijkt dat er onrusten zijn op de Uni in Ambo. Al een paar dagen. Dat moet de kop ingedrukt worden. Ahum.. en Geerten is op weg daarheen? Ik bel hem om hem te waarschuwen. Even later belt hij terug dat hij tegengehouden is en niet verder mag omdat het niet veilig is in Ambo. Hij gaat met Bert bij de grond kijken. Kumit, m’n contactpersoon, is intussen gearriveerd, maar we krijgen de persoon die 2 huizen in de verhuur heeft niet te pakken. Dan maar lunchen, enjerra. 

Even later komen Geerten en Bert er ook bij. Geerten weet waar die huizen zijn dus rijden we er maar gewoon naar toe. Blijkt dat in het ene huis een gezin woont dat er helemaal niet uit wil (terwijl de eigenaar aangaf dat hij het wel wilde verhuren als hij er genoeg voor kon krijgen… z’n vrouw denkt er blijkbaar anders over.. ;-)) en het andere zijn slechts vier kamers op een rij, kantoren, zonder enige inrichting, geen keuken of iets, water is alleen buiten bij een kraan en douche en wc zijn buiten in een hok… Kijk, als het móét, dan zou het kunnen natuurlijk. Als je ziet hoe de mensen hier leven, waarom willen wij dan alles zo goed voor elkaar met stroom en water en graag een kraan bínnen waar water uit komt, liefst ook nog warm. Maar tja.. iets comfort is toch wel fijn… en als ik kiezen kán… Verder zoeken dus! Ambo is nu even niet zo’n goeie optie, hoelang die onrust duurt weten we niet. We hoorden later dat er auto’s in de brand werden gestoken, hotels werden vernield en dat er 20 doden gevallen zijn.. niet onderling, maar bij het de kop indrukken door de politie.  In Addis merken we er weinig van, in Debre Zeit schijnt ook wel met stenen te zijn gegooid, maar wij hebben er niks van gemerkt. Hopen en bidden dat het snel weer over gaat! Gisteren heeft Geerten trouwens huizen gekeken in Addis. In Addis woont ook pater Piet die zowat z’n hele leven al hier woont. Harry logeert vaak bij hem en Geerten af en toe ook. Z’n hulp Desitu weet verschillende huizen, waarvan gisteren dus de eersten bezocht zijn. We hebben ook wat hengels uitgegooid tussen Addis en Ginchi in, we vinden vast wat op korte termijn!

Maandag was Geerten jarig, 31 alweer. ‘s Morgens gevierd met cadeautjes aan tafel. Eind van de morgen kwam Harry (ene aandeelhouder) met vriend Piet, Desitu en chauffeur Raji. Ook Achterhoeker Bert was erbij, hij heeft waterproject hier en wil graag advies geven over de waterbron die geboord moet worden straks op de farm. Een bak koffie en een heerlijk stuk straciatella monchou erbij (dank je Alda, superlekker!) en het feestje was compleet! Daarna gezellig pizza gegeten bij Pyramid Hotel, waar notabene Hendrik Jan (zoon van onze andere aandeelhouder) zat te lunchen. Hij loopt stage in Addis en was op weg naar ons, maar dacht dat wij wel aan het eten waren, dus ging hij maar vast lunchen. Nou, join the club! Op maandagavond doet Geerten sinds kort mee met beachvolleyball met de Nederlandse mannen in Debre Zeit, dus ‘s avonds kwamen die daarna gezellig óók nog even een taartje eten… Echt jarig dus!