Komen en gaan

Een tijd geleden dat ik wat blogde eigenlijk… maar de tijd vliegt hier ook! Vanmorgen hebben we familie Dijkman verwelkomt. Die zien een film aan hun oog voorbijtrekken… Ja, zo’n eerste paar dagen komen er een boel indrukken binnen! Thirza, die ook mee is, heeft er minder moeite mee schijnt. Zij speelt binnen een half uur weer met Gideon alsof ze hen gisteren nog gezien heeft. We zien uit naar een paar heerlijke weken met hen!

Vorige keer schreef ik dat Geerten net in Nederland was, nu is hij alweer bijna een week terug! Hij heeft een goeie tijd gehad. Voor velen een verrassing om hem onverwachts te zien. Hij heeft weer veel familie, vrienden en bekenden gezien en gesproken. Vooral in de weekenden en ‘s avonds. Overdag was hij bezig om trekkers en machines uit te zoeken die hierheen mogen komen. Er zijn nieuwe plannen gemaakt over het bouwen van de stal, het inrichten van de melkstal en de waterhuishouding. Nu de laatste offertes nog afronden, dan kunnen de bestellingen de deur uit en de spullen de container in! Dan duurt het met geluk zo’n kleine 2 maanden voordat alles hier kan zijn… Inzaaien voor de regentijd zal wel niet meer lukken, maar het zou wel fijn zijn! 

Ik had een lijstje met bezigheden gekregen he… Een paar keer op en neer naar Addis resulteerde zowaar in een import permit voor zaden van luzerne en gras! Eigenlijk kan het niet, er horen eerst proeven te gebeuren hier, maar vooruit, voor deze keer mogen jullie importeren, volgende keer discussieren we er eerst over…! Er waren nog wel wat dingen onduidelijk over de precieze soorten van de rassen. Of ik kon zorgen voor duidelijkheid. Nee, niet direct. Maar ik heb sinds een half jaar ook zo’n telefoon die meer kan dan alleen bellen, dus een email ging de deur uit. Priority: high! Binnen een half uur reactie. Ik terug naar de beste man bij het Ministry of Agriculture en vleide m’n geschreven velletje met juiste Latijnse namen voor z’n neus. Wat was ik blij dat meneer Haile achter z’n computer een Word document opende, de NAW-gegevens van een vorige aanvrager wijzigde in die van GrazeLandFarm en daarna de print-knop activeerde… Mevrouw van de stempels mocht haar werk ook doen (ze zat de hele tijd al verveeld voor zich uit te kijken, want er waren verder blijkbaar geen gegadigden) en ik ging dankbaar de office uit.  

De rest van m’n lijstje is niet zo vlekkeloos verlopen. Meneer van de Road Authority was spoorloos verdwenen: “Sorry, he didn’t come this morning”. En bellen gaf ook geen reactie. Waar was Abdul? Z’n baas nam ook niet op, de hele week niet. Dan maar focussen op een ander item: het rapport en de benodigde brief van de ORB dat het bezoek van de experts aan het land goed verlopen was en dat GrazeLandFarm toestemming krijgt om daar een dairy farm te beginnen. “Sorry madam, all the 8 boardmembers have to sign. They will do it during next meeting.” En wanneer is dat? “I don’t know, come next Monday”. Kom ik de volgende maandag braaf aan meneer z’n bureau, is hij in een meeting. Maar ik zie hem zitten, besluit een keer brutaal te zijn en loop er gewoon heen. Meneer kijkt verstoord op, chagerijnig haast, maar is even niet in gesprek. “Excuse me? Can I receive the report?” “No, not signed. Go to the Commissionair.” Ook goed, ik hoop dat die blijer is. Gelukkig wel, zoals meestal heeft hij een grijns op z’n gezicht. Wat dat betekend weet je van te voren nooit, maar hij is altijd vriendelijk. Zo ook nu. “Je hebt het getekende rapport nodig? O, dat kan, de boardmembers hoeven niet te tekenen, dat is alleen met Ethiopische aanvragen. Buitenlandse investeerders hoeven dat niet. Dan is mijn handtekening voldoende. Kan ik tekenen?” “Ehm.. je collega heeft het rapport en hij is in een meeting..” “Nou, dan wacht je toch tot de meeting klaar is? Hoe lang dat duurt? Geen idee. Als je na een half uur nog niks hebt, dan zeg je het maar, dan stuur ik hem wel een berichtje.” Ja hallo! Ik heb meer te doen! Ik bel wel om te vragen wanneer het klaar is, dan kom ik dan wel. En als ik hem later thuis een sms stuur of hij het rapport al getekend heeft, krijg ik een sms terug:’Sorry, moest onverwachts naar het ziekenhuis, m’n vrouw gaat bevallen!’ Leuke wending in het verhaal! De volgende morgen lees ik dat hij een gezonde zoon heeft gekregen. Ik besluit om hem en z’n roze wolk met rust te laten en volgende week weer te vragen. En waarempel, eergisteren bericht dat het rapport en de brief klaar lagen in Addis. Dat dan later bij de Zone in Ambo blijkt dat het inhoudelijk weer eens niet helemaal juist is, zodat er weer een nieuwe moet komen, daar zeg ik maar even niks over…

Surprise!

Ja, deze blog begint met een verrassing….! Geerten is voor twee weken in Nederland. Er moeten machines e.d. ingekocht worden om hierheen te verschepen. Voor een enkele vooraf bekend, voor het grootste deel van de familie en vrienden onbekend! Vrijdagavond vertrok Geerten vanuit Addis om zaterdagmorgen vroeg te arriveren op Brussel. Frank haalde hem daarop en rond koffietijd stond hij volkomen onverwacht voor de neus van z’n schoonpa en –ma! Bij de koffie horen dan natuurlijk echte Zeeuwse bolussen en bij de bakker ontmoette hij z’n zwager Geerten (handig hoor, zelfde naam!). Die had eerst helemaal niks door… Helemaal leuk natuurlijk, hij was net afgelopen maandag opnieuw vader geworden, dus Geerten kon gelijk live op kraambezoek ‘s middags! Daarna werd hij opgehaald door Rutger die hem naar Doetinchem bracht. Moeder wist van niks en was dus niet thuis… dan maar z’n neus laten zien bij Alfred en Alda, die net die avond hun verjaardag vierden. “Hè, Geerten hier?!?” Verrassing! Toen hij thuis kwam was ook ma Wassink helemaal in de wolken. Ja-a, dat kon ik meemaken hier want via Whatsapp kwam het begroetingsfilmpje. Toch handig, ik heb Geerten z’n weekend via foto’s meegemaakt!

Hier was het ook gezellig: William en Everhard zijn in Ethiopia. Zij gaan een paar weken werken bij Nederlanders en daarna rondtrekken. Een hereniging met Aniek, maar ook wij vonden het erg leuk om ze hier te zien! Vorig weekend hadden we ook al bezoek uit Nederland: Marieke, een oud-collega van ForFarmers was hier om haar broer te bezoeken. Een bezoekje aan Debre Zeit zat er ook bij, dus zondagmiddag zaten ze gezellig bij ons aan de eettafel! Bedankt voor jullie kaart trouwens, andere oud-collega’s!! Erg leuk!

Terwijl Geeren in Nederland zit probeer ik hier de vaart te houden in een paar lopende dingen. De experts op grondgebied van de Oromia Bureau in Addis zijn vorige week dinsdag op bezoek geweest in Sendabo. Ze hebben de lokale boeren gesproken en hebben gekeken of onze farm niet teveel water gaat onttrekken aan de natuurlijke bron van de rivier Awash. Dat is alles is akkoord bevonden en nu moet er een rapport komen waarin dit staat, wat de grondtoewijzing definitief maakt. Maar als je je neus niet in Addis laat zien, komt die brief er hoogstwaarschijnlijk niet.  Dus deze week weer een ritje Addis. Daarna moet die brief dan naar de Zone in Ambo, waarop het leasecontract gemaakt kan worden waarin staat voor hoe veel en hoe lang wij het van de overheid gaan leasen. Pas dán heb ik het gevoel dat we écht aan de gang kunnen. Staat het tenminste zwart op wit…

Er is ook een aanvraag ingediend bij de afdeling infrastructuur van de ORB of ze niet willen samenwerken met de wegaanleg. De weg naar het dorpje Worka Kore is nu net verbeterd op initiatief van de landelijke overheid. De weg naar onze compound zou daar weer op aansluiten. Als ze nu toch bezig zijn…

En als ik dan toch in Addis ben.. bij het Ministry of Agriculture ligt bij de minister van Livestock nog de aanvraag voor een  aanbevelingsbrief voor een importvergunning van luzerne- en graszaad. Die aanbevelingsbrief moet naar de minister of Crops ter goedkeuring, maar hij zit weer een gebouw verderop. Tja, dan moet je die  echt zelf even halen en brengen…

Het hoofd van de landoffice in Ginchi is bezig aan een rapport voor de aanvraag van de 2,5 ha, het stuk waarvan wij hopen dat het de compound word. Maar wat de stand van zaken daarvan is? Bezoekje nodig dus! En een ander van de office weet misschien nog een huurhuis in Ginchi, daar moet ik dan ook gelijk maar even kijken.

Zo zie je maar weer, de zaken gaan door! En het zou jammer zijn als al die dingen 2 weken vertraging oplopen omdat de boss er niet is, toch?