Meskel en meer

Gisteren en vandaag wordt in Ethiopië Meskel gevierd. Volgens de orthodoxe traditie is een zoon van koning Salomo en de koningin van Scheba (Ethiopische!) na zijn jeugd in Ethiopië naar Israël gegaan, op zoek naar het kruis van Jezus. Hij vond het stuk hout waarvan hij hoopte dat het een stuk van het kruis van Jezus zou zijn. Toen dit hout in aanraking kwam met een overledene en de overledene daarna tot leven kwam, wist hij zeker dat hij een deel van het kruis van Jezus had gevonden. Dat kruis heeft hij meegenomen naar Ethiopië en ieder jaar vieren ze ‘the finding of the cross’ oftewel Meskel. Overdag is het feest met zingen en dansen en zijn er optochten van veel orthodoxe priesters.  Gisteravond werden grote vuren ontstoken, met daarboven op een houten kruis. In de richting waarvan de hoogste tak van de hoop valt (en daarmee het kruis) zal het geluk (voldoende voedsel!) te vinden zijn. Dit is tevens het einde van het feest. Met het as wordt een kruisje op het voorhoofd gezet en daarna gaan de mensen naar huis. Ook vandaag is het rustig en hoor je muziek. Veel winkels zijn dicht en ook de scholen zijn gesloten. Aniek en Gideon gaan elke dinsdag- en vrijdagmiddag naar de Interlakesschool. Aniek om gym en handvaardigheid te geven, Gideon om rekenen, gym en handvaardigheid te krijgen. Vanmiddag gingen ze dus voor niks... voor iedereen in Ethiopië logisch, wij als westerlingen moeten daar nog aan wennen...

Handvaardigheid

Grade 1 (groep 3)

Deze week zijn we gesetteld in ons nieuwe huis. Toch wel heerlijk, een eigen plek onder de zon en ook de kinderen slapen beter hier. Aniek heeft woensdag haar intrek genomen en haar kamer. Het is inmiddels gezellig ingericht als ‘GrazeLandSchool’ met de getallenlijn en tekeningen aan de muur.

GrazeLandSchool

 De loodgieter is geweest (een dove man die zich met gebaren en wat klanken verstaanbaar maakte) dus de wc’s en wastafels zijn weer (deels) gerepareerd. Helaas begaf de stroom het dinsdagavond en pas gisterenavond kwam het weer terug. Na een tijdje dus de telefoons leeg, laptops leeg, waterpomp doet z’n werk niet dus op den duur ook geen water meer, de wc moet je doorspoelen met water dat je aftapt uit het reservoir, handen wassen uit de jerrycan, water opwarmen in een pan op het vuur (de gasfles is weer vol, dus koken lukt goed!), koelkast en vriezer uit, dus opeten die worst! Tja, dat is Afrika… ook een kwestie van wennen en geduld hebben dus!

Geerten is de hele week weer op stap geweest met Harry. Ze hebben weer contact gehad met de overheid die ons land gaan toewijzen. Dat waren goede en positieve contacten. Ook zijn er contacten gelegd met de landbouwuniversiteit in die regio om samen te gaan werken met studenten van hen en trainingen die wij kunnen gaan geven. Ook is de investeringsvergunning binnen, die kunnen we maandag ophalen in Addis. Een belangrijke stap vooruit. Nu de businessvergunning nog… dan hebben we de belangrijkste papieren binnen om van start te kunnen gaan. 

Verhuisd

Gisterenavond zijn we verhuisd naar ons nieuwe onderkomen. Vanaf maandag elke dag gepoetst en geschrobd. De kinderen hebben maar even een handige week vakantie gehad... met een beetje extra werk is dat volgende week weer bijgewerkt. Plafonds, muren, vloeren, alles had een grondige beurt nodig. Maar gisteren was het dan zover: de bus van Alfa Farms (zie stamtaal.nl) en onze huurauto propvol, maar het paste dan toch net! Snel bedden opmaken, de meeste spullen uitpakken en inruimen en tot slot een Alfa-frikandel eten op de goede afloop.

Anieks onderkomen is helaas nog niet schoon. De wacht die hierbij woont (met vrouw en baby van 2 mnd) gebruikte dat als mediteer/koffiedrink/slaap/weet-ik-niet-wat-ruimte, maar hij deed alsof hij niet begreep dat ie eruit moest als wij het gingen huren. De huisbaas heeft het diverse keren duidelijk gemaakt, wij gisteren ook nog eens, en zowaar, gisteren werd de keet ontruimd. Maar ook vandaag zijn ze nog niet vertrokken (ze hebben nog een andere woonruimte (lees: donker kamertje/hok) hier op het erf. Dat moeten ze toch ook echt verlaten... maar dat weten ze al lang genoeg. Maandag dus hopen dat we in Anieks kamer aan de slag kunnen! En dan kan school ook weer beginnen...

We hebben nog wel wat opstartprobleempjes: het grootste deel van de dag is er geen water (dus hebben we maar 4 jerrycans aangeschaft die we elders vullen met schoon water), de badkamer bij de kinderen en bij Aniek staan onder stroom: geen water laten lopen dus totdat daar e.e.a. geaard is, vannacht hield een zo te horen aardig aan de maat zijnde rat ons uit onze slaap: hij trippelde gezellig van de ene hoek van het plafond naar de andere, de stroom kan ieder moment uitvallen: nú dus, alles in één klap pikkiedonker, toch handig dat een laptop een accu heeft (ieder nadeel heeft z'n voordeel). Ik ga dus snel deze blog online zetten.. Groeten!

Eethoek

Keuken

Woonkamer

Badkamer

Slaapkamer kids (en tijdelijk Aniek)

Ouderslaapkamer

Gedane zaken...

.. nemen geen keer. Dat is een spreekwoord ja, maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat er van allerlei zaken gedaan worden. Geerten is de hele week op stap met Harry, één van onze partners, om vergunningen e.d. los te krijgen. Vorige week is z'n Ethiopische paspoort al geregeld, deze week heeft het businessplan vorm gekregen bij de consultant die dat moet begeleiden en kan dat volgende week bij de autoriteiten ingediend worden om land te verkrijgen, het btw-nummer is in bezit, een bankaccount is geopend. Maar alles gaat een paar graden langzamer dan in Nederland zeg maar. Als je in een officieel document als huisnummer van het postadres bijv. 11.12.13 hebt staan maar het moet officieel 11/12/13 zijn, dan kun je morgen terugkomen met een nieuw document. En ook graag een komma tussen straat en plaats alstublieft... Tsja, geduldig blijven en vriendelijk voldoen aan hun vraag, anders kun je gerust weer achteraan sluiten in de rij bij het loket...
En trouwens, we hebben inmiddels ook een mooi logo voor ons bedrijf:

Het huis is inmiddels bijna schoon. Nou ja, schoon, soms vragen Aniek en ik ons af hoe je een huis zo smerig kunt krijgen. Het lijkt nog helemaal niet oud, is ook niet echt uitgeleefd, maar het is meer dat het lijkt alsof ze niet wisten hoe ze het onderhouden moesten ofzo. Maar met VIM en stalen schuursponsjes kom je een heel eind. Als je tenminste water hebt.. en stroom. Daar mankeerde het afgelopen dagen nogal aan. Maar voor mij staat vast: ik ga er alleen wonen als er water is! But that's promised by the owner...

Huis gehuurd!

Vandaag is er een belangrijke knoop doorgehakt: we hebben een huis gehuurd voor de komende maanden, minimaal een half jaar DV. Na wat snuffelen in verschillende huizen (variërend van 'nog-niet-helemaal-af' tot 'te-vies-om-aan-te-pakken') hebben we vanmorgen een mondeling overeenkomst gemaakt voor onderstaand huis:

Ons nieuwe onderkomen

Het is wel een foto die niet beter gemaakt had kunnen worden, het lijkt zo wel echt schitterend. In werkelijkheid is het ook zeker een mooi plekje, maar is grondig schrobben van boven tot onder echt wel nodig. Er zijn in het linkse huis een woonkamer, keuken, badkamer en 2 ruime slaapkamers. Het rechtse huisje is een aparte kamer met badkamer, een mooie ruimte voor juf Aniek. Vanmiddag dus de nodige schoonmaakspullen ingeslagen en hopelijk kunnen we maandag aan de slag. Na een paar dagen schoonmaken hopen we dan eind volgende week te kunnen verhuizen!

Vanmiddag zijn we met z'n allen naar het zwembad geweest. Gideon en Sem hadden nog wat watervrees, maar toch hebben ze even rondgedobberd in het grote zwembad van Debre Zeit (oorspronkelijk van een militaire basis). Evalynn voelde zich als in een vis in het water met haar zwemarmbandjes, ze wilde steeds weer zwemmen en sprong van het trapje zo het water in! En wat je in Nederland zelden zult meemaken: een zonnige middag veranderde in 10 minuten in een hoosbui waar je U tegen zegt, compleet met hagelstenen en horizontaal water. We vlogen het water uit en zochten dekking onder een afdak. Afgekoeld waren we wel.

Daarna gingen we met de Hollandse groep uit eten (traditie van de zaterdagavond) bij hotel Tommies, tevens een afscheidsetentje van Bram, onze huisgenoot hier in het guesthouse. Hij gaat maandag weer naar NL om in december weer terug te komen. De kids zullen hem wel missen, want het stoeien was een beetje zoals met oom Rutger...

Stoeien met Bram op de bank

Oud en Nieuw

Ethiopië neemt vandaag afscheid van 2005 om morgen met 2006 te beginnen. Jaja, de jaartelling gaat hier wat anders ;-) Zo ook de tijden, je moet vaak even kortsluiten of iemand met een afgesproken tijd Ethiopian time of Europian time bedoeld: de dag begint hier om 6 uur 's morgens, dus als de school om half 9 begint is dat om half 3... Bijbelse tijden zeg maar.

Voor de Nederlanders weer een reden om gezellig samen te eten (oliebollen!) en vuurwerk aan te steken!

Eerste schooldag

Gideon z'n eerste schooldag na de zomervakantie is vandaag begonnen! Om half 8 was hij al benieuwd wanneer hij nou naar school mocht, maar om half 9 was het dan zover. Hij was buiten aan het spelen en toen hij geroepen werd dat het tijd was om naar school te gaan, verzuchtte hij: "Hehe, eindelijk!"
De kamer van juf Aniek is verdeeld in een slaap- en schoolgedeelte. Een stoeltje en tafeltje zijn hier uit het guesthouse gehaald en meneer zit heel braaf z'n werk te doen.

Evalynn en Sem stonden de eerste vijf minuten voor de deur te roepen: "Mogen wij ook naar binnen?" Maar nee, zij hebben morgenochtend hun eerste keer 'peuterspeelzaal'. Buitenspelen dus maar!

Vertrek en aankomst

Donderdagmiddag 3 uur vertrek vanaf de Hogenslagweg. Aanhanger vol, auto’s vol, gáán! Mooi op tijd kwamen we aan op Schiphol, koffers en honden op de band en geen piepje over iets te veel kilo’s of 3e hands benches. Daarna afscheid nemen van degenen die gekomen waren… her en der nog een laatste kaartje in de tas gefrommeld, of cadeautjes die pas in Ethiopië opengemaakt mochten worden.

12 koffers en 2 hondenbenches

Beveiliging gaat ook mee

Tjonge, daar ga je dan..!

De eerste vlucht was naar Frankfurt. Dat ging allemaal vlot en snel. Daarna overstappen via een complete reis naar de andere kant van de Flughafen in het toestel dat ons naar Addis zou brengen. Het vertrek was iets later dan gepland maar toch kwamen we vanmorgen mooi op tijd (6.10 u) aan. En dan verlaat je een zonnig en warm (30°C!) Nederland om in een regenachtig en koud (11°C) Ethiopië aan te komen. Dat is toch de omgekeerde wereld..!
En grote honden meenemen heeft toch zo z’n voordeel: je komt zonder controles door de douane, want mensen lopen liever een bochtje om. Ideaal. Anders duurt dat allemaal weer zo lang als alles opengemaakt moet worden ter controle. De chauffeur stond al klaar: kinderen erin, koffers erin, honden erin, benches en buggy op het dak en rijden maar. Eerst even langs bij Gerard Pennings, een Achterhoeker die impression tours organiseert en in Addis woont. Loopt daar een bruin jongetje rond die halverwege vloeiend Nederlands begint te praten… geadopteerd. Daarna naar het voor ons inmiddels bekende guesthouse in Debre Zeit gebracht, bij Genesis Farms. Heerlijk de ruimte, zowel binnen als buiten. Wat uitpakken, wegwijs maken, spelen en bijslapen. Een goede reis en behouden aankomst dus!

Afscheid nemen

Afgelopen zaterdag hebben we vast afscheid genomen van familie en vrienden. We waren blij verrast hoeveel mensen ons de hand kwamen schudden! Vanuit Zeeland of Noord-Holland tot uit Groningen... heel hartelijk bedankt voor jullie meeleven en goede wensen. We hebben ervan genoten en voelden toen dat we toch wel heel wat achterlaten. Maar het vooruitzicht lokt.. we zijn druk met inpakken, de tien koffers zijn inmiddels grotendeels gevuld en ook de benches voor de honden staan klaar. Inpakken en wegwezen!

Afscheid van familie en vrienden

Dineren met familie

"Zakhoofd ben en blijf je heel je leven, zeg, je bent en blijft er één van ons.."